¨Μου λείπεις ήδη¨

Τα πιο ομορφα φιλιά, τα έχουμε δώσει στα αεροδρόμια οταν έρχεσαι, όταν σε περιμένω στην αίθουσα αναμονής. Τα πιο όμορφα λόγια τα έχουμε πει λίγο πριν χαθούμε στο πλήθος και ανέβουμε στο αεροπλάνο για να γυρίσουμε πίσω στη λήθη μας. Τις πιο έντονες, σφιχτές και με νόημα αγκαλίες τις έχουμε ζήσει μαζί και πάλι σε μια αίθουσα αεροδρομίου. Δεν μετανιώνω καμία στιγμή, που έχω ζήσει μαζί σου στα αεροδρόμια κανένα λεπτό. Ίσως μόνο την τελευταία μας φορά που έφυγα αλλά δεν ήθελα να κάνω βήμα μακριά σου. Που ενώ δεν με έβλεπες πια , εγώ γύριζα και σε έψαχνα και σε έβλεπα να περιμένεις εκεί. Τη μετανιώνω αυτή τη φορά γιατί δεν έμεινα, γιατί αν ήμουν δυνατή θα έμενα, δεν θα άφηνα τίποτα να με γυρίσει πίσω, θα σε έπαιρνα αγκαλία, θα σου κράταγα το χέρι και θα σου έλεγα να φύγουμε, να φύγουμε μαζί χωρίς να ξέρουμε το που, το πως και το γιατί.

Άρχισα να τα μισώ λίγο μέσα μου τα αεροδρόμια γιατί σε φέρνουν σε μένα αλλά στο τέλος σε παίρνουν πάλι και μένω μόνη και όμως δεν μπορώ να περιμένω να περάσει η εβδομάδα για ένα ακόμα φιλί σου, για μια ακόμα αγκαλία για μερικά από τα καλύτερα μου βράδια. 

Μου λείπεις και το νιώθω σε κάθε χτύπο της καρδιάς μου, αλλά όταν χανόμαστε μέσα στο πλήθος στα αεροδρόμια και  είναι γύρω μου τόσοι αλλά εγώ θέλω εσένα που δεν μπορώ να σε έχω πια, τότε 'Μου λείπεις ήδη' πιο πολύ απο κάθε άλλη φορά.

“I'll always choose you." Yes that was the word”

Γιατί το πιο σημαντικό για μένα είναι οτι θα σε διάλεγα για το τώρα μου, κάθε μέρα, κάθε στιγμή, σε κάθε μία ζωή που θα ζούσα. Θα σε περίμενα ξανά και ξανά, ακόμα και αν κάθε δευτερόλεπτο έμοιαζε αιωνιότητα. Θα πέθαινα χίλιες ζωές για να κατάφερνα να ζούσα, όλα όσα ζώ μαζί σου. Γιατί ακομά και η σιώ πη σου,  γεμίζει το κενό μέσα μου. Γιατί κάθε σου λέξη ξυπνάει τους αγγέλους μου και καθε σου άγγιγμα χαράζεται στο κορμί μου. Θα διάλεγα εσένα και ας μην ερχόσουν ποτέ, ας είχα μόνο τη δυνατότητα να σε βλέπω, να χαμογελάς, να μιλάς, να ζείς. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό για τη δική μας στιγμή οτι σε διαλέγω κάθε μέρα. Αύτη είναι η σωστή λέξη, διαλεγώ εσενά για να είσαι διπλά μου, διαλέγω εσένα για να μη νιώθω κενή, διαλέγω εσένα γιατί μόνο εσύ μπορείς να μιλάς στα σκοτάδια μου, να μιλάς και να καταλαβαίνω εμένα. Γιατί με κάνεις καλύτερη, γιατί θυμάμαι εμένα. Διαλέγω μόνο εσένα. 

“I'll always choose you." Yes that was the word. "Every single lifetime, I'll choose you. Just as you have always chosen me. Forever.”

Η δική μας στιγμή

                                                     

Η δική μας στιγμή 

Ήρθες όχι μία αλλά δύο φορές και θα έρθεις και τρίτη και εγώ το μόνο που θέλω είναι να σταματήσω να αισθάνομαι έτσι κάθε φορά που φεύγεις, θέλω να μη φοβάμαι οτι χάνονται ολά και να συνεχίσω να ελπίζω οτι θα τα καταφέρουμε, οτι μπορούμε μαζί. Γιάτι είσαι για μένα εσύ, για εσένα εγώ και για τη στιγμή μας εμείς, μαζί. Να σου πω την αλήθεια, θέλω αυτή η στιγμή, η δικιά μας στιγμή να κρατήσει, λίγο παραπανώ.
Γιατί όπως λέει και το τραγούδι μας, αυτό που μας αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή , η δική μας στιγμή εσύ είσαι το μυαλό μου, η ζωή μου, η καρδιά μου για όλα όσα ζούμε τώρα. Θέλω η αγάπη μας να κρατήσει και εγώ να σου δίνω απλόχερα τη δική μου και εσύ να μη βαρεθείς, να μην αλλάξεις και να θές να μου δώσεις την δική σου. Όσο μπορείς να με αγαπάς και όπου φτάσουμε, όπου μας βγάλει ο δρόμος.

Δυο εβδομάδες και μετράω ακόμα

Έχουν περάσει, δυο εβδομάδες ίσως και κάτι παραπάνω από τότε που μιλήσαμε τελευταία φορά και κάθε μέρα περιμένω και κάθε βράδυ νιώθω χειρότερα από τα προηγούμενα και όλο αυτό με πονάει. Δεν περιμένω να έρθεις πια, ξέρω πως ήταν απλά λέξεις για σένα και τίποτα παραπάνω και ενώ για μένα ήταν όνειρα τώρα τα καταφέρνω με τους εφιάλτες μου. Δεν μου μιλάς, δεν ξέρω τι γίνεται στη ζωή σου, δεν σε βλέπω στα ονειρά μου όλα κυλούν αργά μέσα στο κεφάλι μου. Θα θέλα όμως πριν τελειώσει να χτυπά η καρδιά για σένα και πριν σκεφτώ οτι όλα τελείωσαν γιατί στη τελική δεν μπορώ να διεκδικήσω κάτι, θα θέλα λοιπόν να σου πω όλα όσα νιώθω, να σου δώσω ένα μικρό κομμάτι μου και μετά να μη χρειαστεί να πούμε τίποτα περισσότερο, αρκεί να μάθεις. Αν και πρέπει να σκεφτώ οτι μάλλον δεν σε ενδιαφέρει και σύμφωνα με τα λεγομενά σου δεν είναι απαραίτητο ο ενδιαφερόμενος να μάθει για μένα γιατί είπες οτι δεν καταλήγουν όλα όμορφα και ρόδινα. Δεν περιμένω να γίνει τίποτα, ούτε να νιώσεις, ούτε να ενδιαφερθείς πόσο μάλλον να αφήσεις τη ζωή σου για το δικό μου παραμύθι, περιμένω μόνο να με καταλάβεις και κάπου κάπου να μου στελνεις τα νέα σου, για να μαθαίνω πως περνάς, για να νιώθω το στομάχι μου να πονάει και να ακουώ τις πεταλούδες να φτερουγίζουν. Να προσέχεις...

Δεν με έχεις καταλάβει ακόμα....

Νόμιζα οτι είχες καταλάβει, οτι μπορεσες να δεις πίσω από τις λέξεις και τις σιωπές μου.Έκανα λάθος, νόμιζα λάθος και τώρα μένω πάλι με τις απορίες μου, τώρα σκέφτομαι τι άλλο να κάνω ή μήπως τι να μη κάνω για να δεις, να ακούσεις, να αισθανθείς εμένα. Κατάφερα να μάθω οτι θα έρθεις να με βρεις, έτσι είπες αλλά και αυτό δεν το πιστεύω. Μου είπες επίσης οτι δεν σε ξέρω καθόλου και αυτό μάλλον σήμαινε οτι είσαι άντρας και κρατάς το λόγο σου. Έχουμε να μιλήσουμε 5 μέρες και θες μέτα εγώ να πιστέψω οτι θα έρθεις; Δεν  μπορείς να καταλάβεις και μάλλον δεν θα τα καταφέρεις. Θέλω να γελάς και να προσέχεις και αυτό στο ζητάω εγώ η μικρή και πολλές φορές αλλόκοτη, που δεν είμαι τελικά το κοριτσάκι της γειτόνισσας, ούτε η μικρή σου ξαδέρφη απλά μια που νιώθει για σένα πολλά και που εσύ δεν μπορείς να τη δεις γιατι είναι μακριά. Δεν περιμένω να έρθουν όλα ρόδινα και ομαλά, αλλά δεν ξέρω και τι να περιμένω.
Να προσέχεις...

Θα θέλα να είμαι κάτι παραπάνω για σένα...

Αρνούμαι να πιστέψω πως όταν μου μιλάς, με αποκαλείς μικρή, χαζή, κοριτσάκι, δεν θέλω να πιστέψω πως με βλέπεις μόνο έτσι σαν τη μικρή σου αδερφή, σαν το ξαδερφάκι σου. Δεν είμαι όλα αυτά και δεν θέλω να είμαι. Δεν γινεται, όταν μου μιλάς να νοιώθω οτι το μόνο που βλέπεις σε μένα είναι ένα παιδί, όχι εσύ. Μπορεί όλοι οι άλλοι αλλά όχι εσύ, γιατι εγώ δεν σε νοιώθω σα το μεγάλο μου αδερφό, εγώ σε βλεπώ διαφορετικά, εγώ σε θέλω διαφορετικά.

Μπορει να έρθεις, μπορει να έρθω. Αυτό μου είχες πει θύμασαι...

Και εγώ επειδή περίμενα μια αγκαλία και ένα φιλί, το μόνο που έκανα ήταν να σου χαιδέψω το χέρι και να σου πώ, οτι όλοι μου λέν οτι θα έρθουν και πως δεν πιστεύω κανέναν και με αφοπλιστικό τρόπο γύρισες και μου ειπές, Δεν είπα θα έρθω σίγουρα, είπα μπορεί...

Αυτό το μπορεί με πληγώνει περισσότερο από όσο μπορείς να φανταστείς και το γεγονός πως έφυγα και άφησα τη καρδία μου εκεί και δεν με νοίαζει τίποτα και ότι γίνεται εδώ δεν με απασχολεί, δεν το νοιώθω... Εκτός και αν είσαι εσύ μέσα στα σχεδιά μου, στα όνειρα και στους εφιάλτες μου .

Μου στέλνουν όλοι από Ελλάδα , οτι θα έρθουν και η αλήθεια είναι οτι χαίρομαι που μου το λένε αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι οτι εσύ δεν θα έρθεις άρα πάλι μαύρα θα είναι τα πράγματα... Μου λείπεις πολύ. Μακάρι να ήσουν εδώ...

Να προσέχεις!

Μάλλον δεν θα το μάθεις ποτε...

Λοιπόν θέλω να σου πω οτι δεν είμαι τρελή και επίσης έχω αρκετούς φίλους που μπορώ να μιλήσω και να τους πω, πως περνάω εδώ αλλά ο λόγος που προσπαθώ πάντα να μιλάω σε σένα είναι γιατι ο τρόπος που αισθάνομαι όταν σου μιλάω είναι διαφορετικός και αυτά που θέλω να σου πώ είναι πολλά αλλά δεν μπορώ να ανοίξω το στόμα μου να σου πω όσα σκέφτομαι και τα πλήκτρα χάνονται και μένει το κενό. Μακάρι να ήμουν τόσο δυνατή όσο άλλοι και να μπορούσα να σου εξηγήσω αλλά δεν είμαι, σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου δεν είμαι, νοιώθω χαμένη. Μίλαγα για σένα, σε ένα φίλο μου... Μακάρι να μπορούσα να σου εξηγήσω.Απλά να ξέρεις οτι δεν θέλω να μιλήσω απλά σε κάποιον, όταν μιλάω σε σένα είναι γιατί ψάχνω εσένα. Αλλά μάλλον δεν θα το μάθεις ποτέ.

Να πρόσεχεις.